Dersim merkezde şimdi ki adıyla sanat sokağında olan her dersimlinin bildiği bir iş hanı. Birçok arkadaşımın bizden önceki bizden sonraki kuşağın anısı olduğu bildiği iş hanı ömrünü doldurdu ve anılarla yıkıldı.
Şüphesiz ki her şeyin bir ömrü vardır vadesi dolunca yıkılır yok olur ve ölür, Arıkanlar iş hanı onun da vadesi gelmişti ve yıkım kararı alındı memleketin sayılı iş insanlarından sayın Zülfü Doğan yıkımı nı yaptı ve yeni iş hanı çalışmalarına başladı, 
Ben pek sana Sokağı’nda oturmam ancak
Şu sıralar oradan geçerken anıların dile  gelmemesi mümkün değil,  Gençlik yıllarımızda hatta liseli yıllarımızda bilardo oynamayı burada öğrenmiştik o zamanlar Murat timtik yani namı diğer ( bıyık abi ) müthiş bilardo oynardı biz de onu heyecanla merakla hangi hamleyi yapacağını izlerdik onu bir kişinin yenmesi pek mümkün değildi pek olağan değildi genelde maçlar bıyık abi tek üç kişi bir tarafta oynanırdı yine de bıyığı kimse yenemezdi.
Tabi arada sırada okey de oynardık cebimizde ancak çay parası olurdu başka da pek bir şey yiyip içemezdik  yazın serin kışın da sıcak olunca neredeyse memleketin bütün gençleri orada buluşur orada oyun oynar  çok acıkınca da dışarıdan sıcak ekmek  alır köy ayranıyla karnımızı doyurmaya çalışırdık, en büyük zevkimiz de kolasına okey oynamak ya da kolasına bilardo oynamaktı. O zamanki şişe kolanın  tadı hala damağımda,  kolayı başkaca ancak bir Almancı akrabamız gelmişse o bize ikram ederdi o zaman içebilirdik.
Genelde gençlerin ortak özelliği kimsenin çok öyle maddi durumu iyi değildi o yüzden herkes birbirini çok iyi anlıyordu ama birbirimize olan sevgimiz saygımız muhteşemdi dostluklar harikaydı kardeş gibi büyüdük o nesil.
Genelde yaz olunca herkes köyüne gider Anne Babaya tarla bahçe işlerinde çalışırdık, sonbahar olunca da Arıkanlar iş hanında buluşur birbirimize takılırdık birimiz Bodrum’a birimiz Antalya’ya tatile gitmiştik güya yaşadıklarımızı anılarımızı birbirimizle paylaşıyor gülüşyorduk .
Kanımca bizim nesil bence çok daha şanslıydı çünkü bizim zamanımızda cep telefonu yoktu ama kardeşliğimiz dostluğumuz arkadaşlığımız paha biçilmezdi şöyle bir hayal eder misiniz arkadaşlarla yan yana gelmişiz cep telefonu yok sohbet ediyoruz birbirimizle yüz yüze bakarak konuşuyoruz.
Bir arkadaşımız arıyorsak ilk Arıkanlar iş hanı na bakardık, orada yoksa nereye gitmişse de oradaki arkadaşlardan birinin mutlaka haberi olurdu.
Sonbaharın yaklaştığı yaz mevsiminin son günlerinde Arıkanlar iş hanı da bir Yaprak Dökümü gibi anılarla ömrünü tamamladı.
Hey gidi koca dünya hey
Güzel günlere özlem’le ve hasretle .
O neslin bütün gençlerine selam ve sevgilerle.
28 Ağustos 2025 / DERSİM /Yılmaz ÇELİK
