İşçi bayramı, bütün dünyada, yurtta büyük bir coşku ile kutlanırken, DERSİMDE, kutlamanın, geçmiş yıllara oranla sönük geçtiği, katılımın az, olduğu, günün anlam ve önemini ifade eden etkinliklerin, olmadığı, gurupların, bayraklı geçit töreninin belirleyici olduğu bir İŞÇİ BAYRAMI, kutlandı.
Onlarca yıl süren, silahlı PKK savaşları sona ererken, İstanbul’da, 1 MAYIS, TAKSİM savaşları, bir türlü sona ermedi. Karşılıklı inatlaşmayla sürdürülen Taksim savaşları, adeta Türkiye’nin özgürlükler savaşına dönüştü.
Bütün dünya, İŞÇİ BAYRAMINDA, işçilerine karanfil ikram ederken bizim İSTANBUL Valisi, işçilerimize karanfil yerine, biber gazı ikram etti. Bütün dünya bu işe şaştı. Kaldı.
Geçen yıl işçileri yine bir Mayısta TAKSİME bırakmayan TÜRKİYEYİ mahkûm eden Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, bu kez daha ağır ceza vereceğinin hazırlığına başladı.
İşçileri TAKSİME bırakmayan İstanbul Valisi ‘beni istediğiniz yere şikâyet edin. Hiç kimseden korkum yok .’Dedi. Taksime yürüyen herkesi, yaşına bakmadan, çoluk, çocuk ayırmadan, militan örgüt üyesi ilan etti. On dört milyon şehri yönetmekle övündü.
Bir başka siyasi yetkili, gelecek yıllarda da bir Mayısta, Taksime çıkmak isteyenlere biber gazı ikram edeceklerinin işaretini verdi.
Akil adamlar, Bir Mayısta, İstanbul’da yapılanların demokrasi ile bağdaşmadığını söylediler.
AKİL ADAMLAR DERSİMDEYDİ
Bizde, DERSİMDE, eskiden, yaşlılarımız, bunlara, AKİL ADAMLARA, KAMİL ADAMLAR, derdi. Toplumsal sorunları çözmek için araya kâmil adamlar konurdu. Onlar halkın tanımı ile görmüş, geçirmiş, bilgili, akıllı adamlardı. Herkes onlara saygı Duyar. Güvenir. Önerilerine katılırdı.
Şimdilerde, onların yerini alan AKİL ADAMLAR, aldı. Ülkede onlarca yıldır süren kardeş kavgasını sonlandırmak, barışı ülkeye getirmek için kolları sıvayan iktidar, ülkenin bu önemli toplumsal sorununu çözmek için AKİL ADAMLARINDA araya girmesini halkı barış konusunda bilgilendirmelerini, halkın beklentilerini, önerilerini, kamuoyuna, hükümete, iletmelerini istedi. Bizzat devlet tarafından seçilmiş, toplumun tanıdığı saygın kişilerden seçilen AKİL ADAMLAR, barışa karşı olmayan, barışı ısrarla isteyen DERSİMDEYDİLER.
ŞAROĞLU otelde konaklayan AKİL ADAMLARI, dersim Halkı, sıcak karşıladı. Esnafı ziyaret eden tanışan, onları dinleyen AKİL ADAMLAR, Yer Altı Çarşısının üstünde düzenlenen toplantıda DERSİM Halkını dinlediler.
Onlarca yıl yaşanan çatışmalı süreçte, en büyük yıkımı, kaybı, yaşayan DERSİMLİLER,’yetti artık. Bitsin bu anlamsız savaş, gelsin barış dediler.’Yaşlı anne,’emniyet güçlerinin kapımı çalmalarından bıktım. Artık kapımın çalınmasını istemiyorum. Barış gelsin artık.’Dedi.
Hiçbir şiddet eylemine katılmamış eşlerinin sendikal çalışmalarından, yasaların kendilerine tanıdığı özgürlükler, haklar, çerçevesinde gösterilere, basın açıklamalarına katılan eşlerinin gözaltına alınıp tutuklandıklarını, uzun süre özgürlüklerinden yoksun bırakıldıklarını söyleyen iki sendika başkanının, eşleri konuştu. Konuşmaları, yaşanan bu sürece damgasını vuran konuşmalardı.’ Eşimi gözaltına almak için uykuda insanlık dışı bir şekilde evimizi basan emniyet görevlileri ile sokakta göz göze gelmek beni incitiyor. Bana acı veriyor.’Diyen sendikacının eşi,’bu acıyı, bu haksızlığı, bu kötülüğü, yaşamışların, acılarını hafifletmek için onlara duyarlılık gösterilmelidir. . Bu yapılanları, affetmek çok zordur. Ama barış için yinede af etmek istiyoruz.’ Sözleri, toplumsal bir affın, helalleşmenin örneği gibiydi.
AKİL ADAMLARIN sivil, toplum örgütleriyle bir araya geldikleri toplantıda, konuşan konuşmacılar, şiddetin çözüm olmadığını, barışın gelmesini ısrarla dile getirirlerken, önerilerinin de ilgili yerlere iletilmesini istediler.
Önerileri, toplumsal barışın, temel ilkeleri gibiydi. Sanayi Ticaret Odası Başkanı, askerin bulunduğu ilde, halkı ile buluşmasını, seçim barajının düşürülmesini isterken,
İnsan Hakları temsilcisi, darbe sürecinde çıkarılan anti demokratik yasaların yürürlükten kaldırılmasını, döşenmiş mayınların temizlenmesini istiyordu.
Eski Belediye Başkanı Mazlum ASLAN, barışı, demokrasinin tanımıdır diye tarif ediyor. Barışın olduğu yerde kavganın olmayacağını, söylüyordu.
CHP İl Başkanı, beş çocuk isteyen Başbakanın asgari ücretle geçinen beş çocuklu aileye 700 lirayı yeterli gördüğünü, yine barış isteyen Başbakanın yeni karakollar yaptırdığını söylüyordu.
Kazım Korkmaz, iki binlerin başında yaşananların, tekrar yaşanmaması için kalıcı tedbirlerin alınmasını isterken, birlikte yaşam için anayasal güvenceler, bütün inançların, bütün kimliklerin, içinde tarif edileceği, eşit vatandaşlık anayasası istiyordu.
Eğitim Sen Sendika Başkanı, ‘bütün faaliyetlerimiz yasalar çerçevesinde olduğu halde, barışı, demokrasiyi, istediğimiz için yoğun baskı altına alındık. Tutuklandık. Yinede barışı, demokrasiyi istemekten vaz, geçmedik. Bugünde barışı, demokrasiyi istiyoruz. Bütün tutukluların salıverilmesini istiyoruz.’Dedi.
Toplantıya katılan, PTT Baş Müdürü, Devletin, Doğuya, Güney Doğuya, sürgün cezası için değil, ödüllendirmek için atama yapmalıdır. Dedi.
Toplantıları izleyen bir okurum, kulağıma eğilerek,’Hocam, Ateşkes ilan edilmeden önce bizim köyün civarındaki Elazığ kara yolunda yol güvenliğini sağlayan askeri araçlar, bugünlerdeki kadar çok ve hareketli değillerdi. Bu günlerde daha çoklar, daha çok hareketliler .’Diyordu. Ve endişesini dile getiriyordu.’Hani ateşkes olmuştu. Barış olacaktı. Bu hareketliliğe ne gerek var. Anlayamadım.’Diyordu.
Akil adamlar, DERSİMDE, barış için akıl verme gereğini duymadılar. AKİL ADAMLAR kadar barışı isteyen DERSİMLİLER, AKİL ADAMLARA akıl verir oldular.
Fikri TAŞ
[email protected]
*Sitemizde yayınlanan köşe yazılarının sorumluluğu yazarlarına aittir.
