Kara günün yıldönümü.
Yeni yılın ikinci günü, kapkara bir gün, yaşam boyunca çekilecek acıyı yaşatan kara bir gün.
O GÜN, onun yaşama, bizim ONA doyamadığımızın, sonsuza dek yatacağı yerde, onun yanındaydık. Ona, onsuz yaşamanın zor, acı, olduğunu, onu, çok özlediğimizi söyledik.
ONA, DENİZİN, okula başladığını, okulda başarılı bir öğrenci olduğunu, öğretmenleri tarafından sevildiğini söyledik. Kendisi gibi güzel yazı yazmayı, resim yapmayı, çok sevdiğini söyledik.
Büyük babasının el yazısının güzelliğine, bayıldığını söyledik.
ONA, DENİZ’İN, çizdiği resimlerde babasını unutmadığını, resimlerde ONU, yaşattığını söyledik.
ONA, DENİZ gibi RONYA’NIN DA, ROŞFER’İNDE, ARYA’NIN DA, kendisini özlediklerini, gökyüzüne bakıp onu aradıklarını söyledik.
ONA, yokluğuna, hasretine, dayanamayan annesinin, gözündeki yaşın, hala kurumadığını söyledik.
ONA, ülkenin, her gün kötüye gittiğini, yangının içeride ve dışarıda ülkeyi sardığını, demokrasinin, hukukun, insan haklarının, rafa kaldırıldığını, her gün onlarca yaşamın, toprağa düştüğünü, anaların feryatlarının, ülkeye, baştanbaşa yayıldığını, kara bulutların ülkeyi baştanbaşa sardığını, barışın ülkeye çok uzak olduğunu, ona, çok büyük ihtiyaç olduğunu söyledik.
ONA, verdiği, geçirdiği gazete yerini, anılarıyla yaşattığımızı söyledik.
ONU, arkadaşlarının, sevenlerinin çok özlediklerini söyledik.
ONU, çok özlediğimizi, hasretine dayanamadığımızı, söyledik.
ONU, tanrıya emanet ettik.
FİKRİ TAŞ
