BEKLENMEYENLERDİ

   
    Tunceli Halkı, eğitim seviyesiyle, sosyal kültürüyle, Alevi inancı ve kültürüyle, uygar, çağdaş, bir toplumdur. Bu değerleri, Tunceli Halkıyla tanışan, paylaşan, Tunceli halkını tanıyan, hemen herkes, her yerde dile getirirler.
   Modern yaşamın yanında, inancına göre, herkesin, özgürce yaşadığı bir kenttir. İnsanlar istedikleri gibi giyinirler, hiç kimse dönüp bakmaz, gözleriyle de olsa kimse, rahatsız edilmez. Kadına, büyük saygı duyulur. Kadınlara, baskı yapılmaz. Kadın erkek, eşitliğine özen gösterilir. Kız çocuklarını, en çok okutan ildir. Tunceli,
   Gecenin hangi saati olursa olsun. Hangi mahalle, hangi sokak olursa olsun, herkes, güvendedir. Bu güne kadar, rahatsız edilmiş, bir vaka, yaşanmamıştır.
   Zaman, zaman, ufak tefek, tartışmalar, atışmalar olsa da, Tunceli’de ulusal basına, yargıya, düşen kavgalar, şiddet eylemleri, yaşanmamıştır. Genelliklede yaşanmaz. Herkes insani değerlere, ilişkilere, değer verir. Özen gösterir.
    Halkın deyimi ile kırk yılda bir, tek tük olsa da, halkın tasvip etmediği üzücü olaylar, oluyor. Yaşanabiliyor.
   Özellikle son yıllarda, bütün ülkede, silahlanma,silahlı eylemler  yaygınlaşırken, Tunceli Halkı, silahlanmadan uzak durdu.Silaha ihtiyaç duymadı.Devletin koruyuculuğu, güvenliği yeterliydi..Silah bulundurmaya gerek yoktu. Doğa bilincinin, toplumda yaygınlaşmasıyla doğa sevgisi arttıkça, avlanmak için alınan silahlarda, bir köşeye atıldı. Tabancayı, resmi görevlilerin dışında, taşıyan, bulunduran, meraklısı, Tuncelili, hemen, hemen, yok gibidir.
     Tunceli’nin bu güzel değerleriyle övünürken, yaşanan bir silahlı olay, hemen herkesi üzdü. Piknik yapan iki arkadaş arasında neler yaşanmışsa, arkadaşın biri, beraberce piknik yaptığı arkadaşını arkadan kafasından tabanca ile ateş ederek, vurmuş. Olayı görenler, jandarmayı aramışlar. Ambülâns çağırmışlar, ağır yaralı acilen Elazığ Üniversite hastanesine kaldırılmış. Tedavi altına alınmış.
      yaşanan vaka, Tunceli’de üzüntüyle, şaşkınlıkla karşılanmıştı. Böyle bir vaka,silahlı cinayet beklenmezdi. Doğayı seven, canlıları seven Tunceli Halkı, tabanca taşımazdı. Hele. Hele, insan canına, hiç kıymazdı. Her sorunu, görüşerek, konuşarak, barış içinde çözerdi.   
    Bir başka üzücü kaza, eskiden Belediye Başkanlığı yapmış Hasan KORKMAZIN oğlunun, merdivenden düşüp ağır yaralanması oldu. Tunceli hastanesine kaldırılan yaralının, acilen Elazığ’, Üniversite hastanesine kaldırılması gerekiyormuş. Kaza, hastane yönetiminin bilgilendirmesiyle, Vali beye, iletilmiş. Vali Beyin emriyle Alay tomurtanlığının, helikopteri, ağır yaralı, hastayı acilen Elazığ, Üniversite Hastanesine götürmüş. Acilen ameliyata, alınmış.
   Yaralının, yakın arkadaşımız, olan babasını aradım. Telefonu, ağlayarak açtı. Yaşadıkları, üzüntünün, acının yanında, oğlunun vaktinde Elazığ Üniversitesi hastanesine, yetiştirilip, başarılı bir ameliyat geçirmesinin, sevincinden de ağlıyordu.’Allah, helikopteri bize sağlayan, Sayın Valimizden, Sayın komutanımızdan, hastane yönetiminden Binlerce kez razı olsun. Onlar, oğlumu, kurtardılar. Allah’ta, onların çocuklarını, yakınlarını, korusun. Onlara duvacıyım.İyi ki  varlardı.’Diyordu. Başkan bunları söylerken hala ağlıyordu.
    Bu yaşanan, bir ilk değildi. Sayın Valimizin emri ile daha öncede kıtsal alanda köyde, acil hastalar içinde helikopter, uçurulmuştu. Tahsis edilmişti. Hastalar, tedavi edilecekleri sağlık kurumlarına, hastanelere taşınmışlardı. Acilen ihtiyacı olan hastaların yardımına, ayırım yapılmadan, halkın deyimi ile imdadına yetişmişlerdi.
   Devlet Baba bu, Her yerde hazır, nazırdır.