8 MART ONLARIN GÜNÜDÜR

  
  8 MART DÜNYA EMEKÇİ KADINLARIN GÜNÜDÜR. Bir İnsanlık Tarihidir. Yaşamın, büyük sevginin tarihidir. Unutulmayan yaşamların tarihidir. Bizleri doğuran, Dokuz ay karnında taşıyan, emzirerek, anne sütüyle besleyerek büyüten, yaşamın her anında üstümüze titrediği, sevgisinin, hiçbir ölçü terazisi ile ölçülmediği, annelerin, annelerimizin, sevgilerine doyamadığımız, kızlarımızın, kan kardeşi, bacılarımızın, günüdür. Dünyadaki bütün kadınların, günüdür.
   Babamı da sürekli hatırlarım. Annemi daha çok hatırlarım. Anarım. Hayalimde düşlerimde, hep görürüm. Sıkıntılı olduğum dar günlerimde, tanrının yanında, annemden de yardım isterim. Çocuklukta, hatta yaşadığı ömrü süresince sevgisini, korumasını, üstümden eksiltmediği, bizi terk edip, sonsuzluğa giden annemle, yine de hemen her gün buluşurum.  Onun bana, bakışlarını, kendisini hep görürüm.
   Bir arkadaşımla, Ankara’ya, ünlü bir hastanede muayene olmak için gitmiştik. Ankara’da öğretmenlik yapa kızımın evinde, akşam televizyon izlerken, yine annemle buluştum. Kapıldığım, duygu selinde, yine anneme, ’sessizce, duygularımla, ‘anne, hayatta sana karşı bir kusurum olduysa af et. ‘Dedim. Yalvardım. Uykuya dalar dalmaz. Annem karşımdaydı.’ Bir odayı göstererek, bak oğlum. Bu odanın durumu çok kötü. ‘Dedi. Odaya baktım. Oda, ortadan yarılmış. İkiye bölünmüştü. Sabahleyin, arkadaşımla, ünlü hasta hanenin koridorunda beklerken, ani bir rahatsızlığı ile aynı hastanede yatan ilimizin ünlü iş adamımızın eşiyle karşılaştık. Eşimi ameliyata aldılar. Durumu çok kötü.’ Dedi. Annem bana önceden haber vermişti. İş adamını gün kaybetmiştik.
   Annemin şefkatini, yakınlını, sıcaklığını, hep hissederim, O,  aynı zamanda benim rehberimdir. Onunla düşlerimde, buluştuğumuzda o günüm, mutlu sevinçli, geçer.
   İlkokulun birinci sınıfına, bizim köyden uzaktaki köy okuluna gidecektim. Annem Her gün, yokluktan arpa, darı ekmeği pişirirken o, gün benim için buğday ekmeği pişirmişti. Sabahleyin tereyağı ile birlikle diktiği bez çantama koymuştu. Köyün dışına kadar beni yolcu ederken, büyük çocukları, sıkı sıkıya tembihliyordu. Oğlum, size emanet. Diyordu. Akşamda dönüşümü dört gözle beklemişti.
    DÜNYA KADINLAR GÜNÜ, bütün dünyada, bütün insanlık tarafından, büyük bir sevinçle, paylaşılarak kutlanmalıdır. Kutlanan günlerin, en kutsalı, En değerlisidir. Yaşamın en temel direkleri, kadınların, anaların, günüdür. Onları ne kadar çok sevdiğimizi ifade edeceğimiz bir gündür.
   Onlarsız, bir dünya olmadığı gibi yaşamda olmaz. Yaşamı zenginleştiren renkli kılan, süsleyen onlardır. Sevgilidir. Annedir, evin hanım efendisidir, evi ev yapan oturulur, yaşanır, kılandır. Aşkın, sevginin mimarıdır. Onsuz, onlarsız, yaşam olmaz, çekilmez. Hayatların, son baharında, varlığı, sevgisi daha çok öne çıkandır. Kadınlar.
   Kadınlar, yaşamı paylaştıkça, her alanda, okulda öğretmen, dairede memur, hayatın her alanında emeğiyle var oldukça, ailede, evde, olduğu gibi o mekânlarda, güller açar. Hayat, yaşam, daha çok kolaylaşır. İnsani değerler, daha çok öne çıkar. Yaşam çağdaşlaşır.
   İnsanlık için, yaşam için bu kadar, değerli, önemli olan kadınlar, bunların farkına varamayan, canavarlar tarafından, özellikle, son yıllarda, ülkemizde, sürekli katledilmektedirler. Ülkeyi yönetenler, adeta bu katliama, seyirci kalmaktadırlar. Kadın kuruluşları, sivil toplum örgütleri, siyasi partiler, tarafından, önlenmesi için, sürekli çağrılar, yapılmasına rağmen, ülkeyi yönetenler, önleyici yasaları, çıkarıp, bu katliamı durduracak tedbirleri, bir türlü almamaktadırlar. Kadın hakları için düzenlenen, Ülkemizin de, taraf olduğu, imza attığı kabullendiği, İSTANBUL SÖZLEŞMESİNİN uygulanmaması, hayata geçirilmemesi, kadın haklarının ,kaybına yol açtığı gibi, katliamları da, önleyememektedir.
    İnsanlık için bu önemli gün, Tarihte ilk kez, 1909 yılında NEWYORKTA Kadınlar günü olarak, düzenlenmiştir.1910 da, da, ULUSLARARASI SOSYALİST KADINLAR GÜNÜ olarak düzenlenmiş.1917 yılında da, Sovyet RUSYA DA,8 MART, bayram olarak kutlanmıştır.1975 tarihinde, BİRLEŞMİŞ MİLLETLER, tarafından, 8 MART DÜNYA KADINLAR GÜNÜ olarak kutlanmaya başlanmıştır. Ülkemizde ilk kez 1921 yılında kutlanmasına rağmen, sonrasında sürekli yasaklanmıştır.1975 yılında tekrar kutlanmaya başlanmışsa da, askeri rejim tarafından, tekrar yasaklanmıştır.
    8 MART kutlaması öncesi, bütün dünyada bu önemli günün, hazırlıkları, iki gün öncesinden başlarken, DERSİM DE DE, aynı heyecan, coşku, iki gün öncesinden Sokaklardaydı. Ellerinde kırmızı güllerle, ’Biz anneyiz, bizim günümüz, sizin de gününüz olsun.’ Diyerek ellerindeki güllerle sevgi dağıtıyorlardı. Bu önemli günü, kadın kuruluşları, SEYİT RIZA DA, onunla SEYİT RIZA ile birlikte kutladılar. Kaybolan, hala bulunmayan GÜLÜSTAN DOKUNUN, yakınları da oradaydı. Kızları için ağlıyorlardı. SEYİT RIZA DA güller açmıştı. Parkta bahar gelmişti. Kadınların sevgisi, parkı çiçek bahçesi yapmıştı. Erkekler, kadınların verdiği ellerindeki güllerle, uzaktan izliyorlardı. Parkın sakinleri köpeklerde, renkli çiçek bahçesinin içinde, kutlamaya katılmışlardı.
   Yer altı çarşısı üzerinde Valilik Makamının düzenlediği kutlamada da sergilenmiş, birer eser duruşu, değerindeki resimler, günün anlamını, önemini, ifade eden, kadınlara verilen değerin birer ifadesiydi. Gösterimiydi. Kadınların, sergilenmiş el emeği oyuncaklar, kadın emeğinin, çok değerli ürettikleri. Eserleriydi. Güne, renk katmıştı. Sayın Valimizin katıldığı, kutlama, Kadınlara verilen, değerin, önemin, ifadesi olmalıydı. Daha önce yayınladığı,  mesajında da kadının, kadın, haklarının, önemini ifade etmişlerdi.
    ATATÜRK, Diyordu.’ Dünya yüzünde, gördüğümüz her şey, kadının eseridir. Diyordu.
    Ellerinde güller, ’biz kadınlar. Dünyanın en güçlü varlıklarıyız.’ Diyorlardı.
    ‘Dünya kadının gücüyle, emeğiyle daha güzel yaşanır. Bir yer olacaktır.’ Diyorlardı.
    Ünlü Ozan, ’kadın insandır. Bizde insanoğluyuz. Diyordu.
    Çağdaş yaşanır, günleri, kadınlara borçluyuz. Diyorlardı.
    Elinde, açmış, güllerle, bir başka kadın, ’Bizler, kadınlar, dünyaya, sevgi, emek, merhamet, vermeye geldik.’ Diyordu.
    Bir başka kadın, ’Tüm emekçi kadınlara, sevgiyle sarılıyorum. Hak ettiğimiz değeri almak dileğiyle, ’Diyordu.
    Sevgili eşime, çocuklarımın annesine, onların gününde,’ iyi ki varsınız.’ Diyordum.
    SEVCAN, elindeki gülü bana uzatarak, ’Hocam bizim günümüz. Kutlu olsun. Diyordu.
   ‘Bütün kalbimle kutlu olsun. Diyordum.