Ey dostlar,
Emin olun ki; kederliyim, esneyip duruyorum
Yatağımda donmuş gibiyim, Dostlar.
Ölüm hemen önümde duruyor.
Hemde bir resim gibi!
Ne olursunuz; kınamayın beni,
Yapmacık gülümsemelerle,
Bana gülüp bakmayın,
Kibar, istekli bir hayat yaşamadım,
Şu beyaz sakalıma bakın,
Saçlarıma ak düştü
Ah dostlar, istiyorum ki!
Dostlarım, arkadaşlarım yanımda olsun
Ümit kötülüklerin, en kötüsüdür.
Kendimi nasıl yenebilirim.
Bu inatçı halimi bir bırakabilsem;
Diyecek kadar ümitsiz…
Ölüm önümde duruyor.
HER AN;
Saatleri sabırla sayarak duruyorum.
Üstümü başımı parçalayanlar,
Şifreliyorum "B.Ü.S.U.D.E." sefaletin pençesine düşürdüler.
Şu semayı yarıp, hayatımı alt üst edenler,
Sıhatimi neşemi kayıp ettim.
Kafamı patlattılar, DOSTLAR; kafamı!...
Soruyorum herkese;
Şu masmavi gökyüzünden,
Yağmur yerine,
Sevgiler yağsın, diyorum.
Ölüm hepimizin önünde duruyor.
İyilik pırıl pırıl gökkubbesinde,
Bitmeyen bir hasretin,
Sarhoşluğunu yaşıyorum
Bu acılar içinde kıvranan, çırpınan
Ölümün bitmeyen işkenceleri
Yavaş yavaş yatağıma çekilip,
Bedenime ayaklarıma,
Kara sularındı, zaman dar, gücüm kısıtlı
Benliğim bir zerresine dokunduklarında,
Kanım yüzüme hücum ederdi.
Yaşama tutunmak zorunda kalırsam,
Bu şiirimi paramparça edin.
İsterim ki;
Birkaç cesur insanlar
Şiirlerimi okusunlar.
Size sevgimi adamış olayım.
Toprak sıcak ve güzeldir, gün döndü, güz bitti.
Zalimde olsa alimde olsa,
Ölüm herkese gelecektir…
