Uzun yıllar gurbette kalan köylülerin bir bölümü 2012 yılında köylerine dönmeye başladı. Ancak köylerinde yıkıntılardan başka bir şey kalmamıştı geride. Şimdilerde köyde arıcılık ve hayvancılık yapan 7 aile, ayakta kalan tek yapı olan köyün iki odalı eski okulunda kalıyor. Yol, su ve elektrik konusunda sorunlar yaşayan köylüler, sorunların çözülmesi halinde sürekli köyde kalmak istiyor.
Köyleri boşaltıldığı için uzun yıllar büyük şehirlerde zor şartlar altında yaşamak zorunda kaldığını getiren Hüseyin Demir, "1994 bizim köyümüz boşaldı. Her birimiz başka mesleklere dağılmak zorunda kaldık. Ortalık rahatladıktan sonra köye geldik. 7 aile bir okulda kalıyoruz. Yolumuz, elektriğimiz ve suyumuz yok. Evimiz olsa başka şehirlere gitmeyiz. Evimiz, yolumuz olursa iyi olur"dedi.
Mercan Yılmaz ise, "Biz 5 yıldır köye geliyoruz. Evimiz yok, Yol ve elektrik olmadığı için çocuklarımla birlikte çadırda kalıyoruz. Millet çok perişan eğer bize ev yaparsa bizde rahat edeceğiz. Bu bizim hakkımızdır"şeklinde konuştu.
Köylerinin boşaltılmasının ardından Elazığ’a yerleşen ve orada hayvancılık yaptığını söyleyen Kezban Demir ise; "6-7 aile bir okulda kalmak zorunda kalıyoruz. Kalabalık bir şekilde kaldığımız için sorun yaşıyoruz. Yerimiz olmadığı için kalıcı bir şekilde kalamıyoruz."diye konuştu.
2012 yılında müracaat ederek köy tüzel kişiliğini geri aldıklarını belirten muhtar Celal Gül, "Köyümüz 1994 yılında güvenlik nedeniyle boşaltıldı ve yasak bölge ilan edildi. 2012 buraya gelip muhtarlığımızı oluşturduk. İki dönemdir muhtarlık yapıyorum. 5 Kaymakam gördüm ancak sorunlarımız çözülmedi. Evlerimiz olmadığı için 7 aile bir okulda kalıyoruz. Okulun çatısı olmadığı için kışın burada kalmak zor. Kışın buradan gittiğimiz zaman bütün kazancımızı büyük şehirlere giderken yollarda harcamak zorunda kalıyoruz."dedi.
