Türk madencilik tarihinin en acı ve en büyük faciasının yaşandığı gün. Eskilerin deyimi ile ’’göstere göstere ’’geldi.
Felaketin yaşanmasının üzerinden henüz 24 saat geçmişken, birilerinden boşalan koltuğu kapmak için başka birileri devreye girdi…
Çalışmayan, üretmeyen, maden işçilerinin çizgisi; helal lokma ve alın teri gibi değerlerle asla yolları birleşmeyen, acaip kılık ve kıyafetli birileri facianın olduğu bölgede işbaşı yaptı.
Bir takım medya desteği ile birlikte ’’ takdir’i ilahi, cennete gittiler, şehit oldular ’’ gibi manevi söylemler ile insanları, inançları ile frenleyip, geride kalanların yaşadıkları ve telafisi mümkün olmayan, bu devasa haksızlık karşısında haklarını aramamaları yönünde manevi baskı yapmaya başladılar.
Hatta başbakan dahi ’’bunlar olağan şeyler, bu işin literatüründe, fıtratında bunlar var diye’’ açıklama yaptı.
Bu tiplere ömür boyu yezidin dini emevi putperestlik ve sabilik ten kalan yalan yanlış uygulama ve tapınma halleriyle cenneti hak etmeye çalışmaktan ziyade, madenlerde çalışıp bir an evvel cennete gitmelerini öneririm.
Geçte olsa soruşturmalar başladı, faciada ihmali görülen bir kısım insan tutuklandı. Şu an ise Hükümet ve bir kesim medya, sonuna kadar gideceğiz, ihmali ve suçu olanlar gereken cezayı görecektir gibi açıklamalar yapıyor. Başka ülkelerde sorumlular anında istifa eder, yer yerinden oynardı. Bizde ise hala tık yok.
Geçen her günde işin çehresi, ciddiyeti ve vahameti daha net ortaya çıkmaya, karanlıkta kalan bir çok şeyin daha aydınlığa çıktığını görmekteyiz.
Tam 301 Can … Binlerce yetim, gözleri yaşlı, çaresiz, binlerce kardeş, anne baba, eş, dost ve akraba…
Kimse o yana, bu yana çekmeye kalkmasın, bu iş her boyutuyla çok büyük, kimse kaza deyip geçiştirerek bu işin vebalinden kurtulamaz.
Dünyada kömür üretimi açısından 1 sırada olan Almanya’da son 40 yılda meydana gelen kazalarda ölen sayısı 3. Türkiye’de ise haftada birer, ikişer olmak üzere, sessiz sedasız, göze batmadan yılda ortalama 100 rakamına yaklaşıyor. 2014 te ise soma faciasıyla birlikte yılın 5 ayında bu sayı 679 u buldu …!
Uluslar arası çalışma örgütü İLO maden ocaklarında çalışan işçiler için iş sağlığı ve güvenliği sözleşmesi hazırlamış. Bu sözleşmeyi tam 28 ülke imzalamış. Türkiye ise bu sözleşmeyi imzalamamak için tam 19 yıldır direniyor. Bunun sebebi nedir acaba …?
Dünya standartlarının çok ama çok altında, günde 40 tl yövmiye ile yerin binlerce metre altında, Alın teri ve el emeği ile Çalışan, alnı ak, başı dik o babayiğitlere, işten çıkarılma tehditleri ile siyaseten baskı yapılması ise vijdanı olanlarda derin yaralar açıyor. Vijdanı olmayana söylecek sözümüz yok.
Gün ’’ ölen ölür kalan sağlar bizimdir günü değil, ölen de kalan da bizimdir günü. Yeni ölümleri ancak böyle önleyebiliriz. Bu gün hala mevcut madenler için bile harekete geçilip denetim için yetkililer görevlendirilmemesi ayrı bir konu.
Soma faciasında hayatını kaybeden can lar için ’’ şehitlik ’’ ünvanı verileceği konuşuluyor, dilerim sözde kalmaz. Çok isabetli bir karar olduğu gibi bu Can’larımızı kim veya kimlerin şehit ettiği konusu da acilen açığa çıkması gereken bir konu. Zira Televizyon proğramların’da konuşulanlar insanların kanını donduruyor.
Söylentilerden biride Alevi köylerine diyanet yetkililerinin dışında hiçbir yetkilinin gitmediği’dir.
Bu durum insanlıktan zerre kadar nasibini almamış olanların Alevilere yüzyıllardır uyguladığı ’’ öteki ’’ muamelelerine, aşina olmuş bizleri fazla şaşırtmadı, fakat yaramızı daha da katmerleştirdi.
Evine Helal lokma götürebilmek için şehit düşen bütün maden işçilerimize Rabbimden Rahmet diliyor, kederli ailelere başsağlığı ve sabır diliyorum.
Murat ÇAKI
