ARIKANLAR İŞ HANI

Dersim merkezde şimdi ki adıyla sanat sokağında olan her dersimlinin  bildiği bir iş hanı. Birçok arkadaşımın bizden önceki bizden sonraki kuşağın anısı olduğu bildiği iş hanı ömrünü doldurdu ve anılarla yıkıldı. 
Şüphesiz ki her şeyin bir ömrü vardır vadesi dolunca yıkılır yok olur ve ölür, Arıkanlar iş hanı   onun da vadesi gelmişti ve yıkım kararı alındı memleketin sayılı iş insanlarından sayın Zülfü Doğan yıkımı nı  yaptı  ve yeni iş hanı çalışmalarına başladı,  
Ben pek sana Sokağı’nda oturmam ancak 
Şu sıralar oradan geçerken anıların dile  gelmemesi mümkün değil,   Gençlik yıllarımızda hatta liseli yıllarımızda bilardo oynamayı burada öğrenmiştik o zamanlar Murat timtik yani namı diğer ( bıyık abi ) müthiş bilardo oynardı biz de onu heyecanla merakla hangi hamleyi yapacağını izlerdik onu bir  kişinin yenmesi  pek mümkün değildi pek olağan değildi genelde maçlar bıyık  abi tek  üç kişi bir tarafta  oynanırdı yine de bıyığı kimse yenemezdi. 
Tabi arada sırada okey de  oynardık cebimizde  ancak çay parası olurdu başka da pek bir şey yiyip içemezdik   yazın serin kışın da sıcak olunca  neredeyse memleketin bütün gençleri orada buluşur orada oyun oynar  çok acıkınca da dışarıdan sıcak ekmek  alır  köy ayranıyla karnımızı doyurmaya çalışırdık, en büyük zevkimiz de kolasına okey oynamak ya da kolasına  bilardo oynamaktı. O zamanki şişe kolanın  tadı hala damağımda,  kolayı başkaca ancak bir Almancı akrabamız gelmişse o bize ikram ederdi o zaman içebilirdik. 
Genelde gençlerin ortak özelliği kimsenin çok öyle maddi durumu iyi değildi o yüzden herkes birbirini çok iyi anlıyordu ama birbirimize olan sevgimiz saygımız muhteşemdi dostluklar harikaydı kardeş gibi büyüdük o nesil. 
Genelde yaz olunca herkes köyüne gider Anne Babaya  tarla bahçe işlerinde çalışırdık, sonbahar olunca da  Arıkanlar iş hanında  buluşur  birbirimize takılırdık birimiz Bodrum’a birimiz Antalya’ya tatile gitmiştik güya yaşadıklarımızı anılarımızı birbirimizle paylaşıyor gülüşyorduk .
Kanımca  bizim nesil bence çok daha şanslıydı çünkü bizim zamanımızda cep telefonu yoktu ama kardeşliğimiz  dostluğumuz arkadaşlığımız paha biçilmezdi   şöyle bir hayal eder misiniz arkadaşlarla yan yana gelmişiz cep telefonu yok sohbet ediyoruz birbirimizle  yüz yüze bakarak konuşuyoruz.
Bir arkadaşımız arıyorsak  ilk Arıkanlar iş hanı na bakardık, orada yoksa nereye gitmişse de oradaki arkadaşlardan birinin mutlaka haberi olurdu. 
Sonbaharın yaklaştığı yaz mevsiminin son günlerinde Arıkanlar iş hanı  da bir Yaprak Dökümü gibi anılarla ömrünü tamamladı. 
Hey gidi koca dünya hey  
Güzel günlere özlem’le ve hasretle . 
O neslin bütün gençlerine selam ve sevgilerle. 
28 Ağustos 2025 / DERSİM /Yılmaz ÇELİK