Sakine Konak, maddi imkânsızlıklardan dolayı boş okul lojmanında, Kıymet Konak ise kullanılmayan sınıfta yaşamını sürdürüyor.
Hozat İlçesi’ ne bağlı Axzunig(Akpınar) Köyü’nde yaşayan Sakine Konak ve Kıymet Konak okul ve lojmanda yaşamanın zorluklarını anlattı.
Sakine Konak, maddi imkânsızlıklardan dolayı boş okul lojmanında, Kıymet Konak ise kullanılmayan sınıfta yaşamını sürdürüyor.
Okulun bir tarafında eşiyle birlikte Kıymet Konak yaşarken, yan tarafında tek odalı lojmanda ise 4 çocuğuyla birlikte Sakine Konak yaşıyor. Hayvancılık yaparak maddi gelirlerini sağlayan Sakine Konak ve Kıymet Konak’ın, kaymakamlığa yaptıkları başvuru sonucunda okula yerleşmelerine izin verildi.
“MADDİ DURUMUMUZ YOK, YETKİLİLER BİZİ GÖRSÜN”
Tek göz odada hiçbir yere kımıldamadan yaşadıklarını dile getiren Sakine Konak, şöyle konuştu:
“Doğma büyüme buralıyım. 20 yıldan fazla kaynımın evinde yaşadık. Onlar İstanbul’da yaşıyordu. Bu yıl da geleceklerini söyledikleri için mecbur çıktık. Bir arada yaşayamazdık. İlk geldiğimde elektrik yoktu. Çok büyük sıkıntılar yaşadık. Kaymakama bize bir yer tahsis etsin ev yapalım diye başvuru yaptık. Bize burayı verdiler. ‘Oturabileceğin kadar otur’ dediler. Yarın veya başka bir zaman çık diyebilirler. O zaman nereye gideceğim. Maddi durumumuz yok, mecbur buraya geldik. Kış koşullarında nereye gidebilirdik. Sıkıntı çok, burası tek kişilik ama 4 kişiyiz yaşamaya çalışıyoruz. Yerimiz yok, çocuklarımla birlikte iç içe yatıyoruz. İlk geldiğimde iki ay elektriksiz kaldım. Telefonumu şarj etmek için hep komşularıma gidip geldim. Yetkililer bize yardımcı olsunlar. Başımızı koyacak sıcak bir yuvamız olsun istiyoruz, artık bu fakir halkı görsünler.”
.jpg "iki-kadin-bos-sinifta-yasiyor-(2).jpg")
“YAŞADIĞIMIZ DURUMUN NE KADAR ZOR OLDUĞUNU ANCAK BİZ BİLİRİZ”
Maddi sıkıntılardan dolayı 2006 yılında köylerine geri döndüklerini, şimdi ise yardım severlerden aldığı hayvanlardan ve saman satarak geçimlerini sağladığını ifade eden Kıymet Konak da eşiyle birlikte sınıfın içinde yaşıyor.
Konak, “İçinde oturacağımız bir evimiz, maddi durumumuz yok. Seçimde bir memur, bakan geldiğinde bizden destek bekliyorlar. Bize söz veriyorlar. Fakat bir daha dönüşü olmuyor. Oyumuzu da veriyoruz yine ortada kalıyoruz. Ne benim ne de eşimin aylık bir geliri yok. Hayvanları beslemek için yem alıyoruz. Gelirimiz olsa iki göz oda yapardık. Bu okulun banyo ve lavabo ikisi de dışarda. Sınıfın içine perde çektim. Çocuklarım geliyor ben de bu perdenin arkasında uyuyorum. Kızım, damadım, kardeşim, babam kim gelse aynı odada kalıyoruz. Bu durumun ne kadar zor olduğunu ancak biz biliriz. Hükümete yardım istemek için gidiyorum. Diyor senin koyunların var koyunların yeter. Ben koyunları ne yapayım. Benim eşim kalp hastası, ben de astım hastasıyım. Ne yetkililer bize yardım ediyor ne de söz verdikten sonra geri dönüş yapılıyor” diye konuştu.
Cihan BERK/DERSİM
